-----------Update review, 18-3-2010------------
Op 25-1-2007 plaatste ik mijn review (zie maar). Toen nog wildenthousiast over mijn nieuwe aankoop slechts enkele weken oud. We zijn 3 jr verder en qua duurzaamheid top. Maar het geluid ... Vooral het vollopen bij harder volume en zelfs licht vervormen zette me aan het denken. Heb sindsdien veel geluisterd en voora Focal (816, 826 etc) en Monitor Audio (GS20) zijn me bijgebleven. Die laatste is duidelijk een hogere prijsklasse. De vervanging is nu echt aanstaande. Ik pas mijn oorspronkelijke waardering dus iets aan. Nog steeds tevreden, maar binnenkort ....
-----------1e review, 25-1-2007-----------
Na 23jr werd het hoogtijd de Akai set met Kef 303 speakers in te ruilen voor een echt geluid. Na een periode spitten in hifi reviews de luistersessies: het enige middel om tot een keuze te komen. UIteindelijk was de keuze tussen Audiolab 8000 of Vincent 226 / cd speler. Beide geluisterd met zowel Elac als diverse Kef boxen uit de Q en iQ serie. Vincent geeft een boeiend, open en mooi geluid. De Audiolab een ander geluid, strakker, korter en iets neutraler. Vooral met de Q-serie van Kef een fraaie combinatie. Uiteindelijk de prijs toch de doorslag laten geven in het voordeel van de Audiolab + Kef Q11. Want omdat de Q-serie toch echt vand de plank moet vanwege de iQ serie, zijn de prijzen nu messcherp.
En dan kom je thuis, sluit de boel aan en luister je ...... en ga je aarzelen. Het klinkt toch net even iets anders thuis dan in de audiozaak. Dus let daar op. Want wat een baslijn, oef. Nog nooit zo gehoord, dat trekt de aandacht. Mooi, maar toch niet te veel? Nee, dus. Na een paar dagen voelt het klankbeeld pas echt vertrouwd en begint de ontdekkingstocht van je oude cd's. Want wat een rijkdom ineens. De Q11 doen eht prachtig, zowel met zacht als hard volume. Ze geven de Audiolab diepte en neutraliteit goed door en het stereobeeld kan je zelfs schuin achter in de kamer op een afstand van meer dan 10 m prima horen. Uitzonderlijk. Hoewel klassiek en jazz niet mijn stijl is, blijkt dan ineens de kwaliteit. Miles Davis zit ineens naast je en de pauken kan je aanwijzen in de box/orkestbak. Maar ook het heavywerk (Tool) is strak en dreigend. Alleen met hard volume en overgeproduceerde muziek loopt het pas vol (Foo fighters 2006 of Myvitriol). Maar dat is ook zo bedoeld door de muzikanten, dus vooruit. De kasten (dark apple) zijn fraai afgewerkt. Vergeet niet het plasticje in de boxen voorzichtig te verwijderen.
Een vergelijking met Q7, iQ 5, 7 en 9 laat soms maar kleine verschillen horen, een kwestie van smaak. De Q11 kan uiteraard meer volume aan en geeft mooiere volle lage tonen (bas, basdrum). Maar ook de iQ7 deed het in een vergelijking prima wat mij betreft. Uiteindelijk de power van de Q11 de doorslag laten geven. Over de duurzaamheid valt eigenlijk nog niks te zeggen. Ik heb de set nog geen 100 uur laten draaien, dus laat maar komen. Qua bedrading valt er nog wel wat te verbeteren; mijn Vandenhuls zijn prima, maar mijn speakerkabels kunnen een slagje beter; ook de netsnoeren (en foei: met een gewoon verlengsnoer naar het stopcontact gebracht) zijn nog een punt van aandacht. Daar zit letterlijk nog meer muziek in.
Wordt vervolgd dus. Mijn waardering? Ik geef geen 10-nen. Dat is echt onzin, want er is nog zoveel betering mogelijk. Maar in z''n prijsklasse scoort deze box echt hoog, dus een 9. Ook het design mag er wezen. Maar duurzaamheid? Sorry, misschien over een jaar mijn oordeel.
