Sony α DSLR-A300 + DT 18-70mm zwart

Na eerst heel veel te hebben uitgezocht (alle merken hebben bij mij de revue gepasseerd, zowel op internet als bij winkels als bij vrienden en collega's), heb ik een Sony A300 gekocht.

Dat ik al een Minolta camera had waarvan de lenzen nog te gebruiken zijn is mooi meegenomen, maar ook zonder dat is de Sony A300 een mooie camera, die de concurrentie (voornamelijk Nikon en Canon) het nakijken geeft: stabilisatie in de body, een Live View die werkt, een prettige intuïtieve bediening, hij levert kant en klare JPEG's op (nabewerken is optioneel, niet verplicht), en ook al is het een instap-plus model, alle opties en mogelijkheden zitten erop.

Dat betekent dat er ook spotmeting op zit (bij de Canon 1000D is die optie weggehaald), dat de optie HSS bij externe flitsers beschikbaar is, alles is instelbaar, oftewel een camera die wel de prijs heeft van een instapcamera maar die een volwassen set features heeft.

De enige knop die ik miste (op m'n analoge Minolta zit-ie wel) is de scherptedieptecontrole knop. Maar in het digitale tijdperk is die niet zo noodzakelijk meer als in het analoge tijdperk. Het schermpje heeft deze knop grotendeels overbodig gemaakt.

De A300 doet het goed met de kitlens, maar er zit meer in. Samen met m'n Sigma 100-300 mm lens kan ik zo op safari. Focus is sneller dan op m'n Minolta.

De A300 is perfect als je 'm combineert met de Sony DT 16-105 mm lens. Wat een prachtige foto's, portretten komen helemaal tot leven!

Ik heb er ook een Sony flitser bij, net een maand geleden gekocht, de Sony HVL-F42AM. Dit is een erg mooie flitser. Richtgetal 42 is een mooie sterkte, de flitser heeft veel mogelijkheden: uitlichtingshoek is afhankelijk van de brandpuntsafstand, kop is draaibaar en kantelbaar (indirect flitsen), WL (draadloos, vanaf een andere hoek belichten) en HSS (hoge snelheid synchronisatie). Met deze flitser maak je onder alle omstandigheden goed uitgelichte portretten, door HSS kun je ook bij kortere sluitertijden flitsen, zodat de het diafragma open kan blijven, waardoor achtergronden mooi onscherp blijven.

Waarom een A300 en geen A200? De A200 is ongetwijfeld de camera met de betere prijs / prestatieverhouding. De kwaliteit en mogelijkheden zijn gelijk, maar de A200 mist alleen Live View. En je kunt ook heel goed zonder Live View. Maar Live view is wel mooi, en dan bedoel ik de Sony Live View, want wat Canon en Nikon Live View noemen, is alleen in een studio te gebruiken, in het echte leven heb je daar niets aan. De meeste foto's maak ik met de zoeker, maar Live View is in bepaalde situaties een erg mooi middel!

Waarom een Sony en geen Nikon, Canon, Olympus of Pentax? Deze Sony is goed, compleet en aantrekkelijk geprijsd tov de concurrentie. En hij voelt gewoon goed aan, je hebt het idee dat je een solide camera in je handen hebt. Daarnaast zitten (bijna) alle knoppen op de goede plaats, de bediening is erg intuïtief, alles gaat in één keer goed. De digitale zoomknop had van mij weggelaten mogen worden, da's een optie die onder Fn of in een menu had mogen worden weggestopt. Maar verder heb ik geen kritiek op de bediening.

Beeldruis: ik heb er geen last van. Tot ISO 400 heb je nergens last van, daarboven gebruik ik alleen als het echt nodig is (musea waar niet geflitst mag worden). En dan nog is het resultaat (naar omstandigheden) goed. Alleen zou daar de CMOS Exmor sensor van de A500 beter mee overweg gekund hebben. Je moet toch iets te wensen overhouden, nietwaar?!?!

Al met al een prachtcamera, die op alle punten boven verwachting presteert. Sommigen geven dan overal een 10 op, ik blijf bij een 9 steken, want perfect kan niet, maar voor dit geld is de perfectie wel in zicht. Aanrader!

Je zult er wat moeite moeten doen om een nieuwe A300 te vinden, maar die moeite is het waard. Ik vind de A300 beter dan de A330, de A330 mist een AEL knop, en de A330 ligt lang niet zo lekker in de hand als een A300. Daardoor is de A330 zijn hogere prijs gewoon niet waard. De A330 is geen slechte camera, helemaal niet, het is een pracht instapmodel, maar ik zie de A500 eerder als opvolger van de A300.

De eerste keuze was: compact of dslr. Uiteindelijk gekozen voor een dslr vanwege de kwaliteit en snelheid.
En dan mag je gaan zoeken in het doolhof van dslr's. Prijstechnisch werd het al snel een keus tussen de Sony alfa en de Canon. Vanwege:
* de kitlens (kwaliteit en bereik)
* de prijs (a300 is vergelijkbaar met 450D en dan scheelt het toch ruim €100)
* de stabilisatie in de body ipv lens en
* het groter ISO bereik,
viel de keus op de Sony. Als laatste de keus tussen de 200 of de 300. Live view en de gratis cursus gaven de doorslag voor de 300.

Het is een camera die je uitpakt en je kan, na het opladen van de batterij, meteen aan de slag. Alles werkt even simpel.
Nu langzaam aan het experimenteren met belichting en sluitertijd.

De Sony voel erg degelijk aan maar is niet al te zwaar. Camera ligt prima in de hand. Gewicht is zodanig dat je wel goed voelt dat je wat vast hebt. En dat is erg prettig.

Tja, vormgeving, wat moet je daar nou over vertellen. Ze zien er eigenlijk allemaal hetzelfde uit.

Mogelijkheden zijn meer dan voldoende voor een beginnende dslr gebruiker en waarschijnlijk ook wel voor de iets verder gevorderde. Erg interessant is het boek dat je bij de cursus krijgt. Ik ga wel binnenkort nog een praktijkcursus volgen, want de interesse voor fotgraferen is met de aanschaf van deze camera ineens erg groot geworden!