September 1984; Unforgettable fire. De titel is ontleend t.a.v. de massa human
destruktie op Hiroshima en Nagasaki. Dit album welke opgenomen is in een oud
kasteel en daarmee de eerste niet in de Windmill studio te Dublin, is U2's
breekbaarste album geworden. De samenwerking met Canadees Daniel Lanois (o.a.
single the Maker) en Brian Eno (o.a. Roxy Music) was totaal onverwacht, maar de
groep wilde af van het standaard gitaar,bas en drum geluid. Er werd
geexperimenteerd met orchestraties; violen, cello. Door de directe opname
techniek zonder overdubs en fantastische acoustiek van het kasteel, klinkt het
album alsof de band voor je staat.
Songs als MLK, Bad zijn van poetische schoonheid. De protestsong Pride (in the
name of love) heeft in de afgelopen 20 jaar nog niets aan kracht verloren.
Zoals Bono toendertijd al zei over dit album; some fire's never went out,
that's Unforgettable fire.
Het nummer Bad kreeg een onvergetelijke inslag tijdens het Live Aid concert in
85, waarop Bono tijdens
de meer dan 10 minuten durende live uitvoering meisjes het podium optrok en er
mee danste voor wereldwijd biljoenen kijkers! Met dit optreden behoorde U2
meteen in een slag tot de wereldbands.
Voor de fans die dit album ook op vinyl hebben als ik, heb ik een tip; draai
Elvis & America op 45rpm ipv 33rpm.